آقایان می‌گویند نگفتیم چون مردم بنزین را ذخیره می‌کردند و خانه‌ها می‌شد انبار بنزین. این توهین به مردم است. خودتان را با مردم مقایسه نکنید. سئوال مهم این است که سرویس‌های امنیتی آن طرف آب، خارجی‌ها از کجا مطلع شدند؟ متأسفانه این دولت جاسوس‌پرورترین دولت بوده است.
افزایش ناگهانی نرخ بنزین از سوی دولت، باعث اعلام نارضایتی از طرف مردم شد. نارضایتی مردم از تصمیم دولت دستاویزی شد تا فرصت‌طلبان و آشوب‌گران از شرایط پیش آمده برای ضربه زدن به انقلاب و جمهوری اسلامی نهایت استفاده را ببرند. از طرف دیگر فرار رئیس‌جمهور از پاسخگویی به مردم و بدتر، اعلام بی‌خبری اش از گران شدن بنزین، ناراحتی مردم را دو چندان کرد. حالا سوال مردم این است که آیا دولت نمی‌توانست طرح سهمیه بندی و افزایش نرخ بنزین را بهتر از این به اجرا در آورد؟ فرار روحانی از گفتگو با مردم نیز این ذهنیت را به وجود آورده است که نکند افزایش ناگهانی بنزین و بدون اینکه از قبل مردم مطلع باشند، یک سناریو باشد تا کشور به آشوب کشیده شده و با بحران مواجه شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار به نقل از رجانیوز، متنی که در ادامه می‌آید سخنرانی حمید رسایی نماینده سابق مجلس شورای اسلامی است که برای اولین بار توسط رجانیوز، در ارتباط با نکاتی که در ابتدا آمد منتشر می‌شود.
حضرت آقا فرمودند توطئه بسیار خطرناک و عمیقی که رخ داد را ملت از سر کشور رفع کرد. دقت کنید رهبری تعبیر توطئه را به کار می‌برند. توطئه با فتنه متفاوت است. رهبری متوجه استخدام کلمات هست. چرا گفتند توطئه؟ چرا یک سال پیش تذکر داده بودند که چه چیزی دارد رخ می‌دهد. دو جمعه قبل توسط برخی از مسئولین کشور تصمیمی گرفته می‌شود. نهاد قانونی تصمیمی گرفت. ستاد تدابیر ویژه اقتصادی این تصمیم را گرفت.
این ستاد قانونی و ترکیب آن شامل اعضای قوه مقننه، قضائیه و مجریه است و بیشترین اعضای آن را قوه مجریه تشکیل می‌دهند. رئیس ستاد شخص رئیس‌جمهور است. بعد از ایشان رئیس مجلس است. چند عضو مخالف بوده و گفته‌اند زمان مناسب نیست، اما اکثر اعضا، آقای لاریجانی، آقای روحانی، وزرا و نمایندگان موافق این تصمیم بوده‌اند. آقای رئیسی تأکید می‌کند که اگر می‌خواهید اجرا کنید، باید مقدمات آن درست طی شود.
اصل تصمیم هم قابل دفاع است. اصل تصمیم این است که نرخ بنزین تغییر کند. این قابل دفاع است. حالا جزئیاتش، اینکه سهمیه‌ای 1500 و آزاد سه هزار تومان، قابل بحث است، اما اصل این است که بنزین در کشور ما ارزان فروخته می‌شود. این باید تغییر کند. خوب به این اعدادی که می‌گویم توجه کنید. ما 80 میلیون نفر جمعیت داریم. چقدر داریم یارانه می‌دهیم؟ قیمت واقعی بنزین 5 هزار تومان است. بنزین 1000 تومان بود. 4 هزار تومان از جیب بیت‌المال و مردم هزینه می‌شود تا بنزین تصفیه شود و به پمپ بنزین‌ها برسد و برود در باک‌ها. یارانه چقدر است؟ یارانه انرژی برای 80 میلیون نفر جمعیت، 69 میلیارد دلار بود.
از این 80 میلیون نفر خیلی‌ها هم ماشین شخصی ندارند و یا از آن استفاده نمی‌کنند. چین 1 میلیارد و 500 میلیون نفر جمعیت دارد. یارانه‌ انرژی چین 44 میلیارد دلار است. نوزده برابر ما جمعیت دارد، ولی 25 میلیارد دلار کمتر از ما بابت یارانه انرژی و بنزین می‌دهد. 5 درصد انرژی توسط دهک برخوردار و ثروتمند جامعه مصرف می‌شود. یعنی هر کسی که بیشتر پول دارد، بیشتر از دولت کمک می‌گیرد. این غلط است و باید تغییر کند.
بودجه عمرانی سال 1397 کشور 62 هزار میلیارد تومان بود و بودجه سوخت 970 هزار میلیارد تومان. همه اینها می‌گوید که ما باید این تصمیم را می‌گرفتیم، چرا که 20 برابر بودجه عمرانی یارانه سوخت می‌دهیم.
اصل تصمیم توسط یک نهاد قانونی گرفته شده است. اگر بخواهیم منتظر بمانیم که روال اداری طی شود، طول می‌کشد. در زمان جنگ هم چیزی شبیه به این شورا[عالی اقتصادی سران قوا] بوده است. دولت هم هر روز به رهبری می‌گوید من اختیارات می‌خواهم. رهبری هم می‌گوید این اختیارات. برو و مسائل مردم را حل کن. اصل تصمیم هم قابل دفاع است. پس مشکل کجاست؟
مشکل در مجری است. مشکل در نحوه اجرا است. آیا این کار در کشور ما بی‌سابقه بوده است؟ خیر. در سال 1389 در دولت قبل این اتفاق یک بار افتاد.
بنزین 100 تومانی شد 400 تومان. آیا کسی پمپ بنزین آتش زد؟ آیا بانک آتش زدند؟ آیا اداره‌ها را آتش زدند؟ آیا کشته دادیم؟ خیر. در سال 1389 فقط بنزین نبود که گران شد، گازوئیل هم گران شد. این مردم همان مردم هستند. چرا آن روز اتفاقی نیفتاد، اما امروز افتاد؟
در سال 1389 دولت وقت مردم را آدم حساب کرد. با مردم حرف زد. رئیس‌جمهور شبی که می‌خواست فردایش بنزین را گران کند، به تلویزیون آمد و با مردم گفتگوی مستقیم کرد.
از 24 آبان که تصمیم اخیر گرفته شد، تا امروز دو هفته می‌گذرد و هنوز رئیس‌جمهور به تلویزیون نیامده است که مستقیم حرف بزند. یعنی چه؟
باید به ایشان گفت که مگر شما رئیس‌جمهور مردم نیستید؟ مگر منتخب این مردم نیستید؟ دو هفته شهرهای مختلف کشور توسط توطئه‌گرها و آشوبگرها در آتش سوختند و رئیس‌جمهور هنوز نیامده است که به مردم بگوید چرا این تصمیم را گرفتیم. چرا 1500 تومان؟ چرا آزاد 300 تومان؟ چرا سهمیه هر ماشین 60 لیتر؟ آقای روحانی باید مردم را توجیه می‌کردید.
در سال 1389 میزان سهمیه 120 لیتر بود، سپس 60 لیتر شد. مردم را مثل بچه‌ای که می‌خواهند از شیر مادر بگیرند یکمرتبه که نمی‌گیرند، مرحله‌ای این کار را می‌کنند. در سال 1389 سخنگو تعیین کردند و دائماً با مردم و رسانه‌ها ارتباط داشتند و با آنها حرف می‌زدند.
ژنرال زنگنه وزیر نفت است و این مسئله مربوط به اوست. اما تا کنون حرف نزده است. تعجب می‌کنید که چرا می‌گویم ژنرال زنگنه؟ برای اینکه وقتی در سال 1392 وزیر شد، گفت تا حالا گروهبان‌ها بودند، ما ژنرال هستیم و آمده‌ایم وضع را درست کنیم.
اینها باید بیایند و جواب بدهند. در سال 1389 دولت برای کشاورزان، صنعتکاران، حمل و نقل، اتوبوس‌ها، تاکسی‌ها، کامیون‌ها و... سهمیه تعیین کرد.
با اتحادیه‌های همه این صنف‌ها جلسه گذاشت و آنها را توجیه کرد. اما الان آقای دولت آمده و این تصمیم را اجرا کرده است. تاکسی‌ها هنوز نمی‌دانند تکلیفشان چیست؟ اسنپی‌ها نمی‌دانند تکلیفشان چیست؟ شخصی‌ها نمی‌دانند تکلیفشان چیست؟ تاکسی‌های اینترنتی اصلاً توجیه نیستند. در روزهای اولی که بنزین را سه هزار تومان کردند، جلوی بعضی از پمپ بنزین‌ها صف بود. هنوز هم هست. مردم برایشان این سئوال مطرح است که بنزین سه هزار تومان شده است، پس چرا جلوی پمپ بنزین‌ها صف بسته‌اند؟
می‌دانید علتش چیست؟ برای اینکه نرم‌افزار 30 درصد از پمپ بنزین‌های ما آماده دو نرخی بودن نبود که بخواهد به بعضی‌ها 1500 تومان بنزین بدهد و به بعضی‌ها 3000 هزار تومان.
آقای دولت! چرا این تصمیم را ناگهانی گرفتی؟ این علامت سئوال خیلی بزرگی است. چرا بدون آماده‌سازی و اطلاع‌رسانی؟
طرح جدید دولت کمک معیشتی است. یعنی خیال نکنید که می‌خواهد مثل یارانه هر ماه این مبلغ را به شما پرداخت کند. شش هفت ماه می‌دهد و بعد...
آقای مجلس! این پول باید به مردم برگردد. آقای علی لاریجانی! آقایان نمایندگانی که از این دولت حمایت کردید، آقایان سلبریتی‌ها که مردم را دعوت می‌کردید! آقای سید حسن خمینی! آقای خاتمی! آقایان دیگری که گفتید اینها کارشناس هستند، به اینها رأی بدهید. حالا بیایید به مردم جواب بدهید. چرا هیچ‌کدام پیدایتان نیست؟
الان می‌گویند کمک معیشتی 55 هزار تومان یعنی معادل 5 دلار.  جالب این است که هر چه جمعیت خانواده‌ات بیشتر باشد این کمک معیشتی کمتر است.
مجرد باشی 55 هزار تومان، دو نفر باشید به‌جای اینکه 110 هزار تومان باشد 103 هزار تومان است. سه، چهار، پنج نفر باشی کمتر و کمتر می‌شود و به نفر ششم اصلاً هیچی نمی‌دهند. واقعاً مسخره است. نفر ششم در یک خانواده گناه کرده که به دنیا آمده است؟
رهبری می‌گوید جمعیت را زیاد کنید. اما سیاست‌های دولت کاهش جمعیت است. اصلاً نمی‌فهمند مردم چه می‌کشند. من به شما قول می‌دهم این آقایانی که این تصمیم را گرفتند و به این شکل اجرا کردند، اگر یک بار در پمپ بنزین از ماشین پایین آمده بودند، نازل بنزین را به دستشان گرفته و در باک بنزین گذاشته و بنزین زده و بعد هم از جیب مبارکشان پول در آورده و داده بودند این شکلی تصمیم را اجرا نمی‌کردند.
کاملاً معلوم است کسانی که این تصمیم را گرفته‌اند شکمشان سیر است. همیشه خدم و حشم و راننده و امثالهم برایشان بنزین زده‌اند. مردم باید توجیه شوند که چرا این اتفاق افتاده است. مردم حق دارند عصبانی باشند. البته این را بگویم که این مردم اهل آتش زدن نیستند؛ کما اینکه نشان دادند همین مردمی که در راه‌پیمایی‌ها آمدند؛ همین مردمی که علیه اغتشاشگرها شعار دادند؛ همین مردمی که گفتند مسئولین! ذوق نکنید؛ ما برای سید علی آمده‌ایم، همین مردم هنوز هم سوال دارند و ناراحتند و می‌پرسند چرا؟
عده‌ای به اسم مردم از عصبانیت مردم سوء استفاده کردند و حدود دو هزار پمپ بنزین، بانک، فروشگاه بزرگ و اداره را در این فاصله آتش زدند. اینها مردم بودند؟ نه، ولی آقای روحانی! آتشی که به بانک‌هایمان خورد؛ آتشی که به پمپ بنزین‌ها که مال این مردم بود خورد؛ آتشی که به اداره‌جات خورد، بدتر نبود از آتشی که شما به دل این مردم زدید وقتی که دروغ گفتید.
هفته قبل از گران شدن بنزین ژنرال زنگنه مصاحبه کرد و گفت ما تصمیم نداریم بنزین را گران کنیم. رئیس مجلس گفت تصمیم نداریم بنزین را گران کنیم. شما می‌گویید تصمیم ندارید و بعد از چند روز گران می‌کنید؟ چرا دروغ؟
آتش بر اعتماد مردم بدتر از آتش بر بانک است. آتش بر اعتماد مردم بدتر از آتش به پمپ بنزین است. این مردم به شما رأی داده‌اند. خیلی مهم است. شما در همین چند روز دیدید آقای روحانی چه گفت. گفت خود من هم جمعه فهمیدم. این رئیس‌جمهور است. آقای روحانی معاون وزیر کشور مصاحبه کرده و گفته است مصوبه شورای امنیت کشور روز سه‌شنبه به رئیس‌‌جمهور داده شده بود. چهارشنبه وزیر کشور در جلسه دولت با رئیس‌جمهور حرف زده و گفته قرار است در روز جمعه بنزین را گران کنیم. بعد شما به دوربین زل زده و می‌گویید که خود من هم صبح جمعه که از خواب بلند شدم تازه فهمیدم بنزین گران شده است؟
پیغمبر(ص) می‌فرماید مؤمن زنا می‌کند، ولی دروغ نمی‌گوید. مؤمن دزدی می‌کند، ولی دروغ نمی‌گوید. شما چه کردید؟
آقایان! این قصه بنزین دو سناریو دارد. یک سناریوی خوش‌بینانه است، یک سناریو بدبینانه. ما می‌خواهیم در محضر شهدا این حرف‌ها را بزنیم. سناریوی خوش‌بینانه می‌گوید این بی‌تدبیری بود، بی‌عرضگی بود. خوش‌بین باشیم، باید بگوییم بی‌تجربه، بی‌عرضه و بی‌تدبیر بودند. نیامدند مردم را توجیه کنند و یکمرتبه قیمت را سه برابر کردند. مقدمات را آماده نکردند، ولی هدف چیست؟ چرا عجله دارد؟ هدف انتخابات است. انتخابات مجلس در پیش است و این آقایان هم رأی می‌خواهند.
باید به قول خودشان سبیل ملت را چرب کنند و رأی بگیرند، در حالی که اینها ملت ما را نشناخته‌اند. ملت شاید در جایی حواسش نباشد و رأی اشتباهی بدهد، ولی این دائمی نیست.
سناریوی بدبینانه چیست؟ سناریوی بدبینانه نمی‌گوید این بی‌تدبیری بوده است؛ نمی‌گوید این بی‌عرضگی بوده است، بلکه می‌گوید این یک تدبیر خاص و با برنامه بوده است. هدفش چیست؟ اعمال فشار، تغییر کلان در ساختار و فرار از پاسخگویی است.
این دولت در این قضیه سابقه هم دارد. در مذاکرات هسته‌ای ما در مجلس بودیم و داد می‌زدیم که برجام این چیزی که اینها می‌گویند نیست. دروغ است. برجام تحریم‌ها را برنمی‌دارد. برجام حق غنی‌سازی ما را به رسمیت نشناخته است. آقای روحانی می‌آمد و می‌گفت اینها کاسب تحریم و افراطی هستند. اینها بی‌سوادند. اینها بی‌شناسنامه‌اند. شما می‌خواهید با دنیا مذاکره کنید؟ شما اصلاً بلدید با دنیا حرف بزنید. فیلم‌هایش را همه شما دیده‌اید.
آب و صابون بیاورم صورتتان را بشویید؟ عده‌ای هم گرم بودند و حواسشان نبود که این آقا چه کلاهی دارد روی سرشان می‌گذارد.
بعضی‌ها هلهله می‌کردند. بعضی‌ها وقتی توافق کردند، ریختند به خیابان‌ها و می‌رقصیدند. پرچم امریکا روی سینه‌هایشان بود و قر کمر می‌دادند. الان دیگر موبایل هست و همه فیلم‌هایش را می‌بینید و هیچ چیزی پنهان نمی‌ماند. یک نفر هزار تومانی را دستش گرفته بود و می‌گفت دلار می‌شود هزار تومان.
آن یکی می‌گفت امریکا اگر حرف بزند پای آن می‌ایستد. امریکا؟ استکبار؟ کسی که خون ملت‌ها را در شیشه کرده است؟ قبل از انقلاب هزار بلا سر این ملت آورده بود. بعد از انقلاب این همه دشمنی کرده است، اما این ملت چه کند وقتی می‌بیند رئیس‌جمهورش به امریکا خوش‌بین است؟
رهبری فریاد زد، هر چه در جلسات خصوصی تأکید کرد و در جلسه علنی خط قرمز تعیین کرد و گفت از این خط قرمزها رد نشوید، گفت اینها اگر خرشان از پل بگذرد به ریش شما می‌خندند. آقای لاریجانی! رئیس مجلس! آقای روحانی! آقایان نمایندگان مجلس قبل که پای برجام را امضا کردید، رهبری اینها را نگفت؟ چرا گوش نکردید؟ در خیابان‌ها می‌رقصیدند و می‌گفتند با برجام پراید می‌شود سه میلیون. شد؟ پراید چقدر شد؟ دلار چقدر شد؟
الان در خیابان‌ها مردم عذرخواهی می‌کنند و حلالیت می‌طلبند. در شبکه‌های اجتماعی پیام می‌‌دهند که ما عذرخواهی می‌کنیم و حلالیت می‌طلبیم.
در سال 1396 در قصه ارز و طلا 18 میلیارد دلار ما توسط همین دولت و با ارز جهانگیری سوخت. امریکا وقتی روسیه را تحریم کرد پوتین فروش طلا را متوقف کرد. امریکا وقتی ترکیه را تحریم کرد، اردوغان اطلاعیه داد و گفت خانم‌های ترکیه‌ای! طلاهایتان را بیاورید، دولت می‌خرد. امریکا وقتی ایران را تحریم کرد حسن روحانی به بانک مرکزی دستور داد ـ این را عراقچی می‌گوید، سیف معاون بانک مرکزی می‌گوید که ما هر کاری کردیم با دستور روحانی بود ـ که 60 تن طلا تبدیل به سکه و پیش‌فروش شود. چه کسی خرید؟ سلطان سکه، پولدارهای سعودی.
وقتی بتوانند می‌خرند. مثل بنزین که هر قدر دلت بخواهد می‌زنی، مواقعی که طرف ما را تحریم کرد، ما 60 تن طلا را پیش‌فروش کردیم. اگر این خیانت نیست چیست؟ اینها آدم را مشکوک می‌کند. ملت! چشم‌هایتان را باز کنید. گوش‌هایتان را باز کنید. اتفاقاتی دارد علیه این انقلاب و رهبری و 40 سال مقاومت و خون شهدا می‌افتد. والله که دارد اتفاقاتی می‌افتد. چشم‌هایتان را باز کنید. ساده نباشید.
چه خوش‌بینانه نگاه کنیم، چه بدبینانه، متأسفانه نتیجه این تصمیم به ضرر ملت بوده است. توضیح می‌دهم چرا. نگاه خوش‌بینانه این است که به تصمیم دولت و اینکه چرا روحانی و ژنرال زنگنه پیدایشان نیست و نمی‌آیند با مردم حرف بزنند خوش‌بین باشیم. به اینکه آقایان! چرا هر خانواده‌ای که تعدادشان بیشتر است یارانه کمتری می‌گیرند.
آقایان! شما با یک دولت پیر، خسته، اشرافی، ناامید، بی‌برنامه، بی‌استراتژی، امیدوار به غرب و بی‌ارتباط با مردم مواجه هستید. انگار از مردم می‌ترسند. دولتی با مدیرانی که تعارض منافع دارند، یعنی مسئولین و وزرا در هر جایی که مسئول هستند در همان بخش و رشته تاجرش هم هستند.
عباس آخوندی وزیر مسکن و همزمان انبوه‌ساز و بساز و بفروش و در کار ساخت و ساز و ساختمان بود، هزار میلیارد ثروت. نعمت‌زاده در حوزه خودش تجارت شخصی داشت. وزیر بهداشت قبلی در حوزه تجهیزات پزشکی تجارت می‌کرد. به این می‌گویند تعارض منافع.
وقتی من مسئول هستم، در شاهراه اطلاعات هستم. اگر در حوزه‌ای که مسئول هستم تجارت هم می‌کنم باید طوری تصمیم بگیرم که به تجارتم لطمه نخورد.
این عیب بزرگ این دولت است. شما با دولت پیر، خسته، اشرافی، بی‌برنامه، بی‌استراتژی و امیدوار به غرب که چشمش به دست آنهاست که کی تحریم را بردارند یا به ما کمک کنند، دولتی که متأسفانه مقبولیتش به 5 درصد رسیده است مواجه هستید. 5 درصد را ما نمی‌گوییم، آمار رسمی می‌گوید، طرفدارانش می‌گویند.
با این دروغی که اخیراً روحانی گفت فکر کنم دیگر این 5 درصد هم وجود نداشته باشد. گفت من خودم هم صبح جمعه فهمیدم.
آقایان! شش سال از عمر این دولت گذشته است. چه دارد؟ دولت چه چیزی برای عرضه به شما دارد؟ دستش خالی است. چرا؟ چون در این شش سال دولت خلاصه شد در وزارت خارجه ظریف. اصلاً به بخش‌های دیگر کار نداشت. برنامه اقتصادی داشت؟ نه. طرح و ایده‌ای داشت؟ نه.
کل دولت خلاصه شد در وزارت خارجه و کل وزارت خارجه خلاصه شد در مذاکره با 1+5. در 1+5 هم همه چیز خلاصه شد در کدخدا یعنی امریکا.
همه طرح آقای روحانی این بود که وقتی رئیس‌جمهور شد برود و با کدخدا ببندد، باج بدهد و تحریم‌ها را بردارد و بعداً زندگی ملت گشایش پیدا کند.
در حالی که بدیهی‌ترین موضوعی که به عقل هر کسی می‌رسد این است که دشمنی که تحریم کرده چرا تحریم کرده است؟ با چه چیز شما مشکل دارد؟ با استقلال شما مشکل دارد؛ با حریت تو مشکل دارد؛ با حسین(ع)‌ات مشکل دارد؛ با عاشورا مشکل دارد؛ با «هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه» تو مشکل دارد؛ با زینب(س)‌ات مشکل دارد، با حجابت مشکل دارد و تا تو اینها را داری دست از سرت برنمی‌دارد.
مگر یزید آن موقع دست از سر حسین(ع) برداشت که یزید امروز دست از سر حسین(ع) امروز بردارد؟ این راه‌حل نیست که بروی و گدایی کنی و بگویی ببخشید! بیا تحریم‌ها را بردار. او که برنمی‌دارد. دولت فقط دلش به مذاکره خوش بود. غربی‌ها هم این را فهمیدند و گفتند این دولت به مذاکره معتاد است، پس نباید مذاکره تمام شود. پس این دولت نباید به چیزی که می‌خواهد برسد.
من بارها مثال زده‌ام که یک نفر دست شما را بگیرد و بپیچاند. هی شما بگو شکست، شکست، ول می‌کند؟ می‌گوید یک پیچ دیگر بدهم کار تمام است. حالا دولتی روی کار آمده و از همان اول گفته است بدبخت شده‌ایم؛ بیچاره شده‌ایم؛ ما نداریم، تحریم‌ها پدر ما را در آورد. کسی که تحریم کرده است می‌گوید کار تمام است. تحریم‌ها را بیشتر کنیم کار تمام می‌شود. دولت دنبال باج دادن بود که تحریم‌ها را بردارند. نتیجه چه شد؟ هیچ کاری نکرده است. ملت منتظر است. بیشترین چک برگشتی مال دولت آقای روحانی است. بازار راکد است و پول ملی سقوط کرده است. ارتباطی با مردم هست؟ نه. جنسشان از جنس مردم است؟ نه. خانه‌اش 150 میلیارد تومان می‌ارزد. زندگی‌های وزرایش را ببینید.

همه کسانی که دنبال رابطه، کرنش و سازش با امریکا هستند عوض شده‌اند، چه اصلاح‌طلبش و چه اصولگرایش، چه مجلس اصولگرا از رئیسش بگیرید تا نمایندگانش، چه دولتش همگی عوض شده‌اند. زندگی‌ها عوض شده است. خانه‌ها عوض شده‌اند. ماشین‌ها عوض شده‌اند. البته همه مسئولین این‌طوری نیستند. خیلی از مسئولین هنوز بین مردم هستند. خیلی از مسئولین هنوز مثل شما زندگی می‌کنند. خیلی از مسئولین بچه‌هایشان در خارج از کشور نیستند. اگر این‌طور نبود که انقلاب 40 سال دوام نمی‌آورد، ولی چه کنیم ملت؟ کلید را داده‌اید دست کسی که این ویژگی‌ها را دارد.

امیدوار به غرب با مدیریت غیر انقلابی. یعنی چه؟ خود وزرا شاکی هستند و می‌گویند روحانی دیر سر کار می‌آید. جلسات دولت را اکثراً آقای جهانگیری اداره می‌کند. جهانگیری‌ای که در انتخابات این همه دروغ تحویل ملت داد که ملت! یادتان هست که... این همان جهانگیری است. ما داریم خوش‌بینانه نگاه می‌کنیم و می‌گوییم آقای روحانی راست می‌گوید که تازه صبح جمعه فهمیده که بنزین گران شده است. دروغ نمی‌گوید. چیز عجیبی نیست.
امسال سیل آمد یا نه؟ یک هفته گلستان، مازندران، بخش‌هایی از گیلان، خوزستان و فارس روی آب بودند. رئیس‌جمهور کجا بود؟ قشم. زیر آفتاب در جزایر قشم آفتاب گرفته بود. سردارهای سپاه و ارتش پای کار بودند اما استاندار گلستان به خارج از کشور سفر کرده بود.
درسال 1396 دلار یکمرتبه 18 هزار تومان شد. روحانی کجاست؟ در ارتفاعات توچال اسکی می‌کند. عکسش را خودشان زدند، ما نزدیم. رئیس‌جمهور گفت والله من بی‌خبر بودم و تازه صبح جمعه فهمیدم. پس شما از چه خبر دارید؟ خبر دارید گوشت کیلویی چند است؟ خبر دارید مرغ کیلویی چند است؟ خبر دارید مشکل کشاورز بیچاره چیست؟ خبر دارید وضعیت مسکن و اجاره خانه در دولت شما چطور شده است؟

یاد حکایتی افتادم. یکی بود هر روز بلند می‌شد زنش را می‌زد. بی‌دلیل زن مظلوم و بیچاره‌اش را می‌زد. از او پرسیدند برای چه این بیچاره را می‌زنی؟ این زن که نه بداخلاق است، نه فحاش و بی‌ادب است. وظیفه‌اش را انجام نداده که داده است. چرا او را می‌زنی؟ گفت من پول که ندارم خرجش را بدهم و مسافرت ببرمش. من که نمی‌توانم برایش لباس بخرم. هیچی ندارم. اگر او را نزنم چه جوری یادش بماند که شوهر دارد؟
آقای روحانی! انگار قرار است بلا سر مردم بیاوری که مردم یادشان بماند رئیس‌جمهور دارند. رئیس‌جمهور برای چیست؟ برای برطرف کردن مشکلات.
باز خدا پدر آقای رئیسی را بیامرزد که آمد و با مفسدین برخورد کرد و از مجموعه خودش هم شروع کرد. ملت دلشان گرم شد، امیدوار شدند. باز خدا پدر آقای سلامی را بیامرزد. سیل و زلزله که می‌آید، اگر سپاه و بسیج نبودند، واقعاً چه کسی به داد مردم می‌رسید؟ آقایان! خوش‌بینانه داریم نگاه می‌کنیم. انتخابات نزدیک است. این آقایان هم مجلس را می‌خواهند. چرا؟ اگر نمایندگان انقلابی به مجلس بروند و مجلس، مجلسی باشد که حساب می‌کشد تکلیف این دولت چه می‌شود؟ خیلی خطرناک است.

کاری که نکرده‌اند. قدم از قدم که برنداشته‌اند. شش سال منتظر برجام نشسته‌اند. آقای عراقچی می‌گوید ـ من مانده‌ام چه جوری رویشان می‌شود این حرف‌ها را بزنند ـ برجام برای ما هیچ فایده‌ای نداشت جز اینکه تحریم‌ها را بیشتر کرد. آقای عراقچی! چرا زنده‌اید؟ آقای عراقچی! چرا نفس می‌کشید؟ آقای عراقچی! چرا حیا نمی‌کنید؟ شش سال به مردم گفتید با برجام ارزانی می‌آید؛ برجام مشکلات ما را برطرف می‌کند؛ برجام تحریم‌ها را برمی‌دارد؛ برجام رونق اقتصادی درست می‌کند؛ برجام، برجام، برجام. حالا بعد از شش سال می‌گویید ما از برجام درس گرفته‌ایم که باید بیشتر مقاومت کنیم؟
مگر شما به این ملت نگفتید اگر به اینها رأی بدهید اینها اهل مقاومت هستند؟ به ما رأی بدهید ما تحریم‌ها را برمی‌داریم. حالا چطور رویتان می‌شود در چشم این ملت نگاه کنید و بعد از شش سال بگویید برجام باعث شد ما درس بگیریم که مقاومت است که نتیجه می‌دهد. شما چطور زنده‌اید؟ چرا از این خجالت نمرده‌اید؟
گفتند انتخابات نزدیک است، باید چه کار کنیم؟ باید در جامعه پول تزریق کنیم. باید به مردم، خصوصاً روستاها ماهی 200، 300 تومان بدهیم که با یارانه‌ها خودش مبلغ معتنابهی می‌شود و تا گرانی‌های بنزین باید خودش را نشان بدهد، مرحله انتخابات را رد کرده‌ایم. با نگاه خوش‌بینانه هدفشان این بود.
با سهمیه‌بندی بنزین جلوی قاچاق روزانه 30 میلیون لیتر بنزین گرفته می‌شود. سود این کجا می‌رود؟ بنزین را لیتری سه هزار تومان کرده‌اید و می‌گویید تفاوتش با 1500 و 2000 تومان را به ملت برمی‌گردانید. سود 30 میلیون لیتر بنزینی که هر روز قاچاق می‌شد باید به مردم برگردد، پس چرا هر روز دارید بامبول در می‌آورید؟
می‌گویند داریم به 60 میلیون نفر یارانه می‌دهیم. همه شمایی که اینجا نشسته‌اید واقعاً این پول را گرفته‌اید و به حسابتان آمده است؟ من نظرسنجی گذاشتم حدود 52، 53 درصد می‌گویند این چیزی را که می‌گویند به ما نداده‌اند. دولت می‌گوید من سالانه 30 هزار میلیارد درآمد دارم. کارشناس‌ها می‌گویند این تغییر قیمت بنزین 70 هزار میلیارد تومان درآمد دارد.
دولت می‌گوید 30 هزار میلیارد تومان، کارشناس‌ها می‌گویند 70 هزار میلیارد. به این اعداد خوب دقت کنید. از سال 1394 که کارت سوخت جمع شد، سال 1394 که آقای روحانی آمد کارت‌های سوخت را جمع کرد، گفتند کارت سوخت اصلاً فایده ندارد. آقای روحانی گفت بنزین دو نرخی فسادآور است. چطور الان فسادآور نیست؟ چطور در سال 1394 که جمعش کردید گفتید به درد نمی‌خورد؟ الان دو باره به درد خورد؟

قاچاق بنزین از سال 1394 تا سال 1398 به جیب چه کسی رفته است؟ خانم ابتکار! شما که همسرت واردکننده بنزین است بگو.
از سال 1386 تا سال 1394 در عرض نه سال در دولت قبل که جلوی فروش آزاد بنزین را گرفتیم و بنزین کارتی شد، مصرف بنزین از 75 میلیون لیتر روزانه به 70 میلیون لیتر رسید. یعنی 5 میلیون لیتر صرفه‌جویی.
اما از سال 1394 که کارت سوحت  را حذف کردند تا حالا مصرف بنزین از 70 میلیون لیتر به 91 میلیون لیتر رسیده، یعنی 21 میلیون لیتر اضافه شده است.
این خیلی مهم است. معنایش این است که اگر کارت بنزین حذف نمی‌شد، در سال 1395، 876 میلیارد لیتر بنزین صرفه‌جویی می‌شد. اگر بنزین همچنان از سال 1394 با کارت توزیع می‌شد، از سال 1396 تا الان 4 هزار میلیارد لیتر صرفه‌جویی می‌شد.
از سال 1397، 5500 میلیارد صرفه‌جویی می‌شد. یعنی اگر بنزین همان هزار تومان بود، 15 هزار میلیارد تومان صرفه‌جویی می‌شد.
زنگنه باید محاکمه شود. با تصمیماتی که اینها گرفته‌اند ببینید چه ضرر و زیانی به کشور وارد شده است. خوش‌بینانه‌اش را برایتان گفتم. حالا می‌خواهم بدبینانه‌اش را بگویم.
بدبینانه می‌گوید این توطئه اخیر، شلوغ‌کاری‌ها و آشوب‌های اخیر با برنامه بوده است. این تصمیم و این نحوه اجرا با تدبیر خاص بوده است. هدف اعمال فشار به رهبری بوده است. هدف تغییرات گسترده در نظام بوده است. خوب دقت کنید. عرض کردم که جلوی 30 درصد پمپ بنزین‌ها صف بود. چرا؟ چون آماده دو نرخی بودن نبودند. چرا عجله داشتند؟
سوال دوم اینکه این تصمیم را چرا شش ماه قبل نگرفتند؟ چرا شش ماه بعد نگرفتند؟ چرا موقعی که لبنان و عراق شلوغ هستند و برای ایران شلوغ هستند،-همه دارند این را می‌گویند-، اردوغان گفت، سرویس روسیه گفت، خودشان دارند می‌گویند.

دنباله مطلب را از اینجا بخوانید...

در فتنه 88 اصلاح طلبان بین دو عنوان یاد شده هیچ تفاوتی قائل نمی‌شدند و هرگونه حرکت آشوبگرانه را هم نوعی حق شهروندی می نامیدند.
 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار به نقل از رجانیوز و جهان نیوز :با بررسی شباهت و تفاوت‌ دو حادثه 88 و 98 می توان درک درستی از مواضع و حرکات جریان برانداز پیدا نمود. براندازان نشان دادند که پیوسته مواضعشان بر مبنای شرایط روز در بزنگاههای سیاسی مختلف تغییر پیدا می کند. لکن در اصالت منافع جریانی، حزبی، شخصی، کدخدا محوری و غرب گرایی افراطی ثابت و پایدار هستند و اگر منافعشان اقتضا کند از دوقطبی سازی تا رساندن کشور به مرزهای فروپاشی نیز ابایی ندارند. لذا در این نوشتار به گوشه ای از مواضع این جریان در دو واقعه یاد شده به روش مقایسه‌ای خواهیم پرداخت:
1- وقایع 88 و 98 حوادثی بودند که از نظر مدت ادامه و اهداف، متفاوت بودند. فتنه 88 فتنه ای بود که با رمز تقلب به مدت 8 ماه کشور را به چالش‌های شدید خیابانی فرو برد، با این هدف که دولت نهم و کاندیدای پیروز این انتخابات یعنی رئیس دولت‌نهم را که به انتخاب مردم مجوز استمرار چهار ساله دوم را نیز اخذ کرده بود با بحران مشروعیت و نظام جمهوری اسلامی را با بحران مقبولیت ساقط کرده و عناصر کودتای رنگی  را به ساختار قدرت وارد سازند اما در حوادث 98 این معادله روندی معکوس بخود گرفت. به این معنا که اغتشاشات با رمز «افزایش قیمت بنزین» کلید خورد و هدف فتنه گران اینبار ایجاد توامان بحران مشروعیت و مقبولیت برای نظام بود تا بتوانند استراتژی «نرمالیزاسیون یا فروپاشی محور مقاومت» و ورود ایران به دهکده کدخدای جهانی را رقم بزنند که این برنامه برخلاف فتنه 88، در طی سه روز و با حضور دوباره مردم فروکش کرد و عناصر آن کشته، دستگیر و یا فراری شدند.
2- فتنه 88 را می توان نوعی فتنه سیاسی – انتخاباتی و فتنه 98 را فتنه ای سیاسی – معیشتی نامید. بستر فتنه 88 از ماه‌ها پیش با سخنرانی برخی شخصیت‌ها و راه اندازی کمیته نظارت بر آراء اصلاح طلبان آماده شد که با قطعی شدن شکستشان، عوامل خود را به خیابانها کشاندند. با موضع‌گیری رهبرانقلاب مردم راه خود را به مرور از فتنه گران جدا کرده و در نهایت در نهم دی این توطئه نیز فروکش کرد. اما اغتشاشات 98 را باید حادثه ای غافلگیرانه دانست زیرا تا روز جمعه ‌23‌ آبان رسانه های رنجیره ای از قول مسئولان دولتی هرگونه افزایش قیمت بنزین را تکذیب می‌کردند و همین امر موجب شد تا شدت شوک وارده و عکس العمل‌های برخی اقشار از شدن بیشتری برخوردار شود و زمینه را برای ورود اراذل و اوباش سازماندهی شده مهیا سازد.
3- تفاوت بین معترض و اغتشاشگر یکی دیگر از عوامل جدایی بین فتنه 88 و حوادث 98 بود. در فتنه 88 اصلاح طلبان بین دو عنوان یاد شده هیچ تفاوتی قائل نمی‌شدند و هر گونه حرکت آشوبگرانه را هم نوعی حق شهروندی می نامیدند. حتی تا یک سال بعد از حماسه نهم دی اشخاصی نظیر هاشمی، روحانی، حسن خمینی و ... حاضر به محکومیت فتنه گران نبودند و در 25 بهمن سال 89 یعنی زمانی که طلیعه شکست قطعی جریان فتنه ظاهر شد این افراد از فتنه گران تبری جستند. اما در حوادث 98 چون دولت مستقر اصطلاحا خودی بود اعتراض را حق مردم دانسته اما اغتشاش را محکوم می کنند. چرا که بخوبی آگاه هستند بدون مرزبندی بین معترض و اغتشاشگر دولت خودشان اولین قربانی سوء مدیریت معیشتی و اقتصادی خواهد بود.
4- تفاوت دیگر حوادث 88 و 98 را می توان در سربازان میدانی و نوع سازماندهی و ابزارآلات بکار رفته در آن دید. فتنه 88 فتنه ای بود که در چارچوب مردم‌سالاری دینی و در درون آن یعنی انتخابات طرح ریزی شده بود. به عبارت دیگر براندازی با رنگ و لعابی از دموکراسی و حرکت مردمی انجام گرفت که از درون آن تقابل با نهادهای انتظامی و قانونی نیز رنگ تقابل با مردم را داشت اما در حوادث 98 این تقابل با استفاده گسترده از اراذل و اوباش و با سلاح های سرد و گرم ، سبک و نیمه سنگین همراه بود.
5- و بالاخره در آخرین و مهمترین تفاوت حوادث 88 و 98 می توان به تفاوت در گستره جغرافیایی و طبقاتی جامعه اشاره کرد. در فتنه 88 فتنه در مراکز برخی شهرها و در میان برخی اقشار نخبه و طبقات متوسط به بالا رخ داد اما در حوادث 98 حاشیه نشینان شهرها و طبقاتی که از نظر درآمد و معیشت جزو اقشار ضعیف و نیازمند حمایت های دولتی و اجتماعی بودند، مورد سوءاستفاده دشمنان قرار گرفته و اراذل حضار در میدان از میان آنان سربازگیری کرد.

رئیس مجتمع ویژه رسیدگی به جرائم اقتصادی گفت: در پرونده‌های مهم تهدیدات بیشمار است و بارها در پرونده‌های مهم از سمت دولت و مجلس تهدید شدم.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار به نقل از فارس، قاضی اسدالله مسعودی مقام رئیس مجتمع ویژه رسیدگی به جرائم اقتصادی و قاضی رسیدگی به پرونده‌های ویژه جرائم اقتصادی امروز در نشست بررسی تاثیر فشار افکار عمومی بر رسیدگی‌های کیفری در دانشگاه خوارزمی اظهار داشت: در خصوص جرائم اقتصادی و مالی مراحل ابتدایی و میانی نادیده گرفته شده است و تمام مطالبات از دستگاه قضایی است که قطعا ایرادت و اشکالاتی نیز مطرح می‌شود.

وی افزود: افکار عمومی باورهای اکثریت جامعه است و در این افکار رسانه‌ها، مقامات قضایی، ضابطین، رهبران، رجال سیاسی و غیره دیده می‌شود و لذا برخی افکار عمومی در روند دادرسی‌ها دخالت دارند.

رئیس مجتمع ویژه رسیدگی به جرائم اقتصادی بیان داشت: در همه پرونده‌ها 2 نوع جرم ساختگی و قراردادی و طبیعی قابل تعریف است و جرائم طبیعی بیشتر اذهان عمومی را مورد تشویش قرار می‌دهد.

مسعودی مقام گفت: در جرائم اقتصادی تشویش اذهان عمومی مقطعی است و حتی پس از مدتی به عادت تبدیل می‌شود و ممکن است مبلغ و ارقام پرونده تفاوتی ایجاد کند و بسیاری بی تفاوت هستند و در جامعه ما نیز حتی برخی آن را زرنگی و دور زدن قانون با تبحر می‌‌دانند.

وی ادامه داد: اجرای قانون گاهی لطمات و صدمات فراوانی بر مقام قضایی بار می‌کند و کار دستگاه قضا پاسخ به افکار عمومی نبوده بلکه اجرای قانون است و در این حرف که قضاوت‌ها و قوانین ما بعضا ناکارآمد است، هیچ شک و شبهه‌ای نیست.

قاضی پرونده‌های ویژه جرائم اقتصادی خاطرنشان کرد: مجلس باهمکاری قوه‌قضاییه لایحه‌ای در اثنا بحران‌های اقتصادی کشور مبنی بر تشکیل سازمان قضایی اقتصادی تنظیم کرده بود و متاسفانه علی رغم اقدامات کارشناسی، مجلس با ذکر عنوان هزینه‌بر بودن مخالفت کرد.

مسعودی مقام بیان کرد: رسیدگی به پرونده‌های اقتصادی به سادگی نیست و مثلا وجه پرونده پتروشیمی 100 هزار میلیارد تومان است و بعضی از متهمین جزء احزاب و نسبت داران هستند و البته این سبب نمی‌شود که قاضی به واسطه حس بد به متهمین همسو با افکار عمومی حرکت کند.

وی ادامه داد: هیچ زمانی در اثر فشار افکار عمومی رای نداده‌ام و بسیاری از افکار عمومی تخصصی نیست و در جرائم اقتصادی قضات با شمارش بسیار کم در کشور داریم که بتوانند به جرائم بورسی، پولشویی، اخلال، اختلاس و ارتشا را رسیدگی کنند.

رئیس مجتمع ویژه رسیدگی به جرائم اقتصادی عنوان داشت: بیشترین فشار به قضات پرونده‌های اقتصادی مربوط به تهدیدات وارده است و نه اینکه مربوط به فشار افکار عمومی باشد و در پرونده‌های مهم تهدیدات بیشمار است و تهدیداتی که از سوی مجلس، دولت و رسانه‌ها به ما وارد شده و بارها در پرونده‌های مهم از سمت دولت و مجلس  تهدید شدم.

قاضی مسعودی مقام اضافه کرد: بسیاری از مصاحبه‌های انجام شده با رسانه‌ها در زمان انتشار برعکس می‌شود و متهم میلیون‌ها و  میلیاردهای تومان برای رسانه‌ها و اشخاص خاص هزینه کرده است و اگر قاضی از حیث علمی، اخلاقی و تدین در حد انتظار قاضی باشد دیگران به خود اجازه مراجعات را نخواهند داد.

وی ادامه داد: مردم به امروز به اغنای نسبی در خصوص برخورد با مفاسد توسط دستگاه قضا رسیده‌اند و البته که با تمام فسادها مقابله نشده است و تا به امروز هیچ دولتی را ندیده‌ام که در زمان خود پرونده فساد خود را مطرح کند و معمولا دولت بعدی این کار را انجام می‌دهد.

رئیس مجتمع ویژه رسیدگی به جرائم اقتصادی تصریح کرد: در دوره فعلی ریاست قضایی بسیاری  از اشخاص دولتی و صاحب منصب را تحت تعقیب قرار دادیم و به منظور پاسخ مناسب به افکار عمومی مجتمع قضایی تشکیل شده است.

درحالی که مردم در شرایط سخت اقتصادی ناشی از مدیریت ضعیف دولتمردان می‌سوزند و می‌سازند، جناب مشاور به جای پاسخگویی به وضعیتی که در نتیجه مشورت‌دهی‌های خود به وجود آورده، مشغول متلک ‌پرانی‌های توییتری به این و آن است.

سخنگوی کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس از طرح تبدیل بنیاد شهید و امور ایتاگران به وزارتخانه خبر داد و با بیان اینکه جانبازان و ایثارگران صاحب وزیر می شوند، گفت: این طرح در مجلس در دست بررسی است.

 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرزانگان امیدوار به نقل از فاش نیوز؛حجت الاسلام و المسلمین حسینعلی نوروزی نماینده رباط کریم و بهارستان در مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار عصر شهروند با بیان اینکه طرح تبدیل بنیاد شهید و ایتاگران به وزارتخانه، با بیش از 50 تا امضاء در دستور کار مجلس قرار گرفت، گفت: طرح مذکور بعد از تحویل به هیئت رئیسه مجلس، به کمیسیون اجتماعی ارجاع شد که در این کمیسیون در دست بررسی است.

وی با اشاره به مزیت تبدیل بنیاد شهید و امور ایتاگران به وزارتخانه گفت: در حال حاضر خانواده های شهدا، جانبازان و ایثارگران با مشکلات عدیده در بخش های مختلف بخصوص درمان مواجه هستند و ارتقای این بنیاد می تواند برای حل این مشکلات موثر باشد.

سخنگوی کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس افزود: وزیر ایثارگران در دولت حق رای خواهد داشت و می تواند در دولت پیگیری مشکلات این عزیزان باشد.

حجت الاسلام نوروزی نظارت بیشتر بر عملکرد این وزارتخانه از سوی نمایندگان را از مزایای دیگر این طرح دانست و تصریح کرد: با نظارت نمایندگان هم بسیاری از مشکلات فعلی رفع می شود و هم خدمات دهی بهتر و مناسب تر می شود.

وی گفت: تجربه در دولت ها نشان می دهد که یک نفر هشت سال بعنوان رئیس بنیاد شهید وامور ایثارگران بوده و عملا کار پیش نمی رفت.

سخنگوی کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس افزود: در صورت تبدیل این بنیاد به وزارتخانه، وزیر آن هر چهار سال باید از مجلس رای اعتماد بگیرد و اینگونه نیست که یک نفر هشت سال در راس آن بماند.

حجت الاسلام نوروزی گفت: در صورت تصویب نهایی این طرح در مجلس، جانبازان و ایثارگران صاحب وزیر می شوند.

حجت‌الاسلام غلامحسین محسنی اژه‌ای معاون اول قوه‌قضائیه و سخنگوی وقت قوه‌قضائیه، مهر سال 97 در توضیح درباره دستگیری تعدادی از اخلالگران بازار ارز از جمله وحید مظلومین گفت: ناجا در تحقیقات خود دید که یک تیم از عوامل اصلی به صورت غیرمجاز و عمده ارز را خرید و فروش می‌کنند و نهایتاً به اسم سالار آقاخان رسید که این فرد را دستگیر کردند. نیروی انتظامی همان زمان اعلام کرد  یکی از عواملی که در بازار به صورت غیرمجاز و خیلی عمده ارز خرید و فروش می‌کند و معاملات آتی دارد، شخصی به نام سالار آقاخان است.

در کیفرخواستی که برای آقاخان قرائت شده، اتهام او  مشارکت در اخلال در نظام ارزی و پولی کشور از طریق قاچاق عمده ارز به صورت شبکه‌ای و سازمان یافته در حد کلان به میزان 159 میلیون و 800 هزار دلار و 20 میلیون و 500 هزار یورو و دو پرداخت رشوه به میزان 118 هزار دلار به متهم میثم خدایی و نیز پرداخت رشوه به متهم سید رسول سجاد مدیر بین‌الملل معاونت ارزی بانک مرکزی بابت خرید یک دستگاه رنو به قیمت 30 میلیون تومان، یک جفت ساعت امگا به مبلغ 32 میلیون تومان، پرداخت هزینه سفر هوایی به کیش و اقامت در هتل برای نامبرده و اعضای خانواده است.

سالار آقاخان 20 اسفند سال  یعنی دقیقاً زمانی که اوج برخورد با دلالان بازار ارز بود، توسط پلیس آگاهی شناسایی و دستگر می‌شود. بعد از دستگیری، براساس آنچه پیشتر معاون اول قوه‌قضائیه گفته، بازپرس وقتی می‌بیند بانک مرکزی و معاونت اقتصادی وزارت اطلاعات، آقاخان را تأیید می‌کنند و می‌گویند اقداماتش با هماهنگی آنها بوده، او را آزاد می‌کند و آقاخان نیز از این فرصت سوءاستفاده کرده و تا همین امروز متواری است؛ یعنی بر خلاف آنچه تصور می‌شود، آقاخان در جلسات دادگاهی که این روزها برای مسئولان و مقامات سابق بانک مرکزی از جمله سیف و عراقچی برگزار می‌شود و متهم ردیف اول پرونده نیز هست، حضور ندارد و محاکماتش غیابی است.

محمدرضا مظلومین پسر وحید مظلومین معروف به سلطان سکه که سال گذشته محاکمه و به اعدام محکوم و حکمش نیز اجرا شد هم از دیگر متهمان مرتبط با پرونده ارزی و متواری است.